MINOXIDIL

Minoxidil jest pochodną pirymidyny o silnym działaniu hipotensyjnym[2]. Pierwotnie stosowany był do terapii nadciśnienia tętniczego (drogą doustną) – podczas leczenia obserwowano u pacjentów gwałtowne odrosty włosów.

Minoxidil zastosowany miejscowo pobudza wzrost włosów poprzez zwiększenie przepływu krwi przez łożysko naczyniowe skóry [2]. Efekt leczniczy związany jest z wydłużeniem fazy anagenu, zwiększeniem wielkości mieszka włosowego poprzez:

• stymulację wydzielania VEGF,
• zwiększenie wydzielania prostaglandyny E2 w mieszku włosowym,
• pobudzenie syntezy endoperoksydazy I,
• relaksację mięśniówki gładkiej na drodze otwarcia ATP-zależnych kanałów potasowych.

Brak działania antyandrogenowego. Podany miejscowo wchłania się bardzo słabo (ok. 0,3–4,5% przenika do krążenia ogólnego). Po zaprzestaniu leczenia ok. 95% minoxidilu jest eliminowane w ciągu 4 dni [2].

Pierwsze rezultaty leczenia polegające na zwiększeniu liczby włosów i zahamowaniu  ich wypadania powinny się pojawić po upływie 2 miesięcy systematycznego leczenia. Największe nasilenie wzrostu obserwuje się dopiero po 12 miesiącach stosowania [2].

Minoxidil jako surowiec  pro receptura:
daje możliwość doboru odpowiednich stężeń tej substancji w leczeniu konkretnego pacjenta,
umożliwia łączenie kilku składników w jednym preparacie (w zależności od potrzeb),
preparaty recepturowe nie zawierają glikolu propylenowego, który występuje w preparatach gotowych (i który jest prawdopodobną przyczyną podrażnień skóry i kontaktowych zapaleń skóry u pacjentów) [1].

W recepturze stosowany jest najczęściej jako roztwory lub piany.